Στα δόντια
του χρόνου
η ψυχή μου
ματώνει
τον πόνο
μ' ελπίδα
ναρκώνει.
Βγαίνω στη μέρα
γυρεύω αγάπη
τη νύχτα κοιμάμαι
στ’ άψυχο τζάκι.
Κόσμε αχ κόσμε
ο αγέρας
τραγούδι φέρνει
τρυφερό μητέρας.
Ώσπου να φτάσεις γίνε
ανέμου αδελφός
Ώσπου να έρθεις φύγε
έγειρε πια το φως.
Κόσμε αχ κόσμε
ο αγέρας
τραγούδι φέρνει
τρυφερό μητέρας.
