Τη φωνή μου την κρυφή
της ψυχής
μόνο η νύχτα γνωρίζει
κι η σιωπή της αυγής.
Το βιογραφικό μου
δε χωράει τις πτήσεις απ’ το πικρό
βούλιαγμα ν’ ανέβω στο λευκό
πλάτωμα της κορφής το μακρινό.
Η ζωή μου περνάει και σβήνει
στο σκοτάδι και του φόβου τη δίνη.
Η πενιχρή μου γλώσσα αφήνει
το αίμα στη λέξη και δίνει
στο χέρι μου χαρτόσημα στυγνά
κι η ζωή μου η ζωή μου γλιστρά.
Η ζωή μου περνάει και σβήνει
μέσα στο σκότος και τ’ ανέμου τη δίνη.
Η πενιχρή μου γλώσσα αφήνει
το αίμα στη λέξη και δίνει
στο χέρι μου χαρτόσημα στυγνά
κι η ζωή, η ζωή μου γλιστρά.
